امروز هفتم فروردین مقدسترین روز جشن فروردگان .شهرما شلوغتر از دیروز - صبح اول وقت جای سوزن انداختن نیست. اسکله حقانی و ترافیک انسانی . مسافرین قشم باید ساعتها منتظر باشند تا بتوانند به سمت میعادگاه عاشقان استان برسند و شهر همچنان در هیاهو جالب تر اینکه اسکله پل بسیار شلوغتر از حقانی و خودروهای مسافری باید ساعتها منتظر نوبت باشند.8-7 ساعت انتظار همه برای جزیره رویایی قشم.....
شب فرا می رسد و ما خسته از گذار روزانه به سوی خانه می رویم .ترافیک سنگین از یادبود تا بلوکی 45دقیقه جالب است.و در این راه به یاد دارریوش بزرگ می افتم که زمانی که دستور ساخت بندری را در حاشیه تنگه هرمز داد که امروزه به نام بندرعباس خوانده می شود. امروز بر خلاف همیشه دو مطلب می گذارم. مطلب بعدی را به وصیت نامه داریوش بزرگ اختصاص می دهم تا شما هم با مطالعه آن به اوج نگرش این بزرگان پارسی بیشتر آشنا بشوید.
۲ میلیون مسافر در ۵ روز اول سال وارد بندرعباس شدند. این آمار تخمینی است که توسط یک راهداران راهنمایی و رانندگی ارائه شده است. یعنی در ۵ روز به طور متوسط روزانه معادل جمعیت بندرعباس به این شهر و بالتبع به جزیره قشم مسافرت نموده اند. اگر آخر شبها یا اول صبح نگاهی به مسیرهای اصلی شهر بزنیم این آمار نمود عینی مشاهده می شود.
این روزها ترافیک خیابانهای شهر آدم را به یاد تهران می اندازد بطوری که می توان گفت بندرعباس و تهران در این روزها ترافیک خود را با هم عوض نموده اند. خلاصه شهر ما همچنان شلوغ پلوغه...
انسان از نخستین سالهای زندگی اجتماعی متوجه بازگشت و تکرار برخی از رویدادهای طبیعی یعنی تکرار فصول شد. نیاز به محاسبه در دوران کشاورزی؛ یعنی نیاز به دانستن زمان کاشت و برداشت فصل بندی ها و تقویم دهقانی و زراعی را بوجود آورد. نخستین محاسبه فصل ها بی گمان گردش ماه که تغییر آن آسانتر دیده میشود ؛صورت گرفت.
وبالاخره در نتیجه نارساییها و ناهماهنگی هایی که تقویم قمری با تقویم دهقانی داشت محاسبه و تنظیم بر اساس گردش خورشید صورت پذیرفت. سال در نزد ایرانیان از زمانی نسبتاً کهن به صورت چهار فصل سه ماهه تقسیم گردیده است و همانطور که ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه آورده است ؛ آغاز سال ایرانی از زمان خلقت انسان ( ابتدای هزاره هفتم از تاریخ عالم ) روز هرمز از ماه فروردین بود ؛ وقتی که آفتاب در نصف النهار در نقطه اعتدال ربیعی و طالع سرطان بود.
پیدایش جشن نوروز را به نخستین پادشاهان نسبت می دهند. شاعران و نویسندگان قرن چهارم و پنجم هجری چون فردوسی ؛ عنصری ؛ بیرونی و بسیاری دیگر که منبع تاریخی و اسطورهای آنان بی گمان ادبیات پیش از اسلام بوده ؛ نوروز را از زمان پادشاهی جمشیدمیدانند. در خور یادآوری است که جشن نوروز پیش از جمشید نیز برگزار می شده و ابوریحان نیز با آنکه جشن را به جمشید نسبت می دهد یادآور می شود که " آن روز روز تازه ای بود جمشید عید گرفت؛ اگر چه پیش از آن هم نوروز بزرگ و معظم بود ".
جشن نوروز دست کم یک یا دو هفته ادامه دارد . ابوریحان مدت برگزاری جشن نوروز را پس از جمشید یک ماه مینویسد چون که جمشید در گذشت پادشاهان همه روزهای این ماه را جشن می گرفتند. عیدها را به 6 بخش تقسیم میکردند {5روز نخست را به پادشاهان نسبت می دهند، 5روز دوم را به اشراف ، 5روز سوم را به خادمان ، 5روز چهارم را ندیمان و در باریان ،5روز پنجم رابه توده مردم و 5روز ششم را به برزگران . ولی برگزاری مراسم نوروزی امروزی ، دست کم از پنجه و چهارشنبه آخر سال ودر سیزده بدر پایان می پذیرد. از آداب و رسوم کهن پیش از نوروز باید از پنجه ، چهار شنبه سوری و خانه تکانی یاد کرد.
منبع : http://jaski.blogfa.com